чиний явсан өдөр....

Сэтгэл минь навчис болон амьдарлын модноос хийссэн өдөр
Салхи дэгдээн хаалга саван хаагдсан тэр нэг өдөр
Сэвтэж хоцроод шал дүүрэн асгарсан зүрхний минь жаргал
Санахгүй юм шиг эргэж харалгүй явсан өдөр чинь
Чимээгүй гуниг үүдний завсраар шагайн орох зөвшөөрөл нэхээд
Чиний явсан үдэш нулимсаараа би сархад нэрсэн
Чивэлт бодлууд зүрхэн тушаа нуугдаад
Чүдэнз зурахтай адил сэтгэлийг минь зураад шатаачихсан
Үдэш бүхэн тийм байсансан бол өглөө бүхэн нар мандахгүй байсан биз
Үлгэрийн юм шиг жаргалт мөчүүдийг бэлэглэчихээд
Үрийн минь зүүдэнд ордог үнэг шиг хуураад оддог бол
Үүрдийн ариун хайр гэж энэ хорвоод үгүйсэн биз
Чиний явсан өдөр чимээгүй гуниг зүрхэн дээр минь үүрээ засаад
Чин хайрын минь сэтгэлийг салхинд хийсгээд одчихсон юм