Эгэл жирийн...

Хэрэгтэй хэрэггүй зүйлс ухаж, интернетээр баахан тэнэж тэнэж нэг сонин зүйлийг олж харлаа. Бүх зүйл өнгөрсөн шүү дээ гэж бодохыг хичээвч эмэгтэй хүн, охин хүүхэд гэдэг чинь жижиг сажиг юмыг ч их нухацтай боддог.. Үргэлж сайхан байх ёстой юм шиг санадаг.. Хайртай хүнийхээ сайн муу хэлсэн бүхий л зүйлсийг нухацтай боддог тийм л эмзэг хүмүүс байх юм даа..

Одоо 01-26мин.. Сая түүнтэйгээ 59:59секунд ярьсан.. Түрүүн л дотор минь бачуурч, сэтгэл минь эмзэглэж байсан. Одоо тайвширч хэрэггүй зүйлсээр харилцаагаа сэвтээх ямар ч шаардлагагүй юм байна гэж бодлоо.

- Түүнтэйгээ хамт байхдаа би дэндүү аз жаргалтай. Яг л нэг дулаахан хөнжилд байгаа юм шиг. Тааламжтай, дулаахан.. Үргэлж инээмсэглэж, яг л жоохон хүүхэд уйлаад аргадуулж буй мэт түүндээ эрхэлнэ.. Тэр минь дандаа л миний хажууд.. Хүссэн үедээ уулзаж, түүндээ тэврүүлдэг байсан. Тиймээ түүнтэйгээ өнгөрүүлсэн мөчүүд дэндүү үнэтэй, дэндүү жаргалтай сайхан дурсамжууд. Одоо энэ бүгдийгээ бодоод л, түүнийгээ хүлээгээд л сууна.. Өөр яах ч билээ.. Анх түүнийгээ харсан мөч.. үгүй ээ анх түүндээ татагдсан тэр мөч.. Тэр орой.. Зүрхийг тэр гэхийн тэмдэггүй, урд нь хэзээ ч мэдэрч байгаагүй, өөрөө юу гэдгийг нь ч хэлэх боломжгүй таатайхнаар цохилуулсан. Өмнө нь нэг ч удаа мэдэрч байгаагүй тэр мэдрэмж. Түүнтэй ямар нэгэн далд хүчээр холбогдсон ч юм шиг. Түүний царай, түүний үнэр, түүний гар бүгд нэг л танил дотно. Хэзээ нэгэн цагт нандигнадаг байсан зүйлээ алдчихаад буцаагаад олчихов уу? гэлтэй.. Хэзээ ч мартаж чадахгүй...

-Ийм байхад би хайрлахгүй байж чадна гэж үү... үүрдийн мөнхийн хайр байдаггүй гэж хүмүүс ярьдаг.. Магадгүй л юм.. Гэхдээ үүрд мөнх хайр байлгахын төлөө би хичээнээээ.. Тийм биш байлаа ч би харамсахгүй.. Учир нь хэзээ ч мартагдашгүй, дэндүү сайхан гайхалтай дурсамжийг надад бэлэглэсэн болохоор нь...

-Бусдаас юугаараа ч ялгарамгүй эгэл жирийн охин... Гэхдээ чамайг хайрласан тэр агуу сэтгэлээрээ би бусдаас ялгардаг...